Nieuw Nederland aka Beggers can’t be choosers
Vandaag een gesprek gehad met de school van oudste zoon, iemand van het steunpunt autisme en een iemand van Samenwerkingsverband VO SVO Zuid-Kennemerland.
Iedereen is het er eigenlijk over eens dat het voor het kind het beste zou zijn als hij speciaal onderwijs op HAVO niveau zou kunnen doen. Maar in heel Haarlem zijn er maar 13 plaatsen beschikbaar voor dat niveau speciaal onderwijs en die zitten vol. Eigenlijk waren er maar 11, maar door de bezuinigingen moesten de klassen groter, dus er is echt geen plaats voor nog een kind erbij. Het gaat er dus eigenlijk niet om dat we kiezen wat het beste is voor het kind, het gaat erom dat we voor de minst slechte oplossing kiezen.
Binnen het Nederlanse systeem moet je een diploma halen op het niveau van je zwakste kant, en als je dus een profiel met pieken en dalen hebt moet je accepteren dat je een deel van je kwaliteiten niet op het hoogst haalbare niveau kunt ontwikkelen. Je kunt niet VWO wiskunde combineren met Havo Engels of andersom. Bij asperger is het vaak heel moeilijk om kinderen te motiveren voor vakken die ze niet nuttig of interessant vinden (ze hebben de neiging om bijna obsessief bezig te zijn met wat ze interesseert). Motivatie is dus heel belangrijk – maar schoolvaardigheden en sociale vaardigheden ook.
Moeten we nu kiezen voor een laag niveau school, met grote kans op uitval doordat zoonlief niet gemotiveerd kan worden of intellectueel uitgedaagd? In de hoop dat ze hem daar zoveel kunnen bijbrengen in die basisvaardigheden dat hij daarna door kan leren?
Of moeten we kiezen voor een reguliere school? Als we er eentje kunnen vinden die beter georganiseerd is voor het begeleiden van rugzakkinderen *en* die ook een zij-instromer wil aannemen gaat het natuurlijk automatisch om een grotere school. Mijn aspergertje moet dan dus WEER al die nieuwe dingen leren die juist voor kinderen met een autisme spectrum stoornis zo moeilijk zijn (wie en waar zijn de concierges, de kasten, de lokalen…. etc.).
Of moeten we kijken of er buiten de regio misschien nog een plaatsje te vinden is op HAVO niveau bij een andere school voor speciaal onderwijs? En dan maar hopen dat we na de zomer een oplossing kunnen vinden voor de extra grote reis iedere dag?
Deze week is de laatste schoolweek voor het voortgezet onderwijs, veel scholen zijn nog wel open volgende week, maar het is natuurlijk heel kort dag voor een hele aanname procedure. Ik bel, praat, overleg, google, lees, bestudeer – en probeer de emotionele achtbaan binnen de rails te houden want met huilen tieren en razen komen we niet verder op dit moment.
Haarlems weer
7 Comments
Zorgwekkend stuk, maar goed van je dat je zoiets persoonlijks zo heel publiek kunt maken, lijkt me niet makkelijk. Je zult aan mijn vragen merken dat ik er geen verstand van heb, maar ik hoop dat je er geen bezwaar tegen zult hebben dat ik ze stel: Ten eerste, bestaat er überhaupt middelbaar Montessori-onderwijs? Zo ja, zou dat een oplossing kunnen geven voor kinderen met Asperger’s (kleine groepen, onderwijsmateriaal aansluiten op persoon)? Ten tweede, zou er anders wellicht een mogelijkheid zijn via (dispensatie voor minderjarigen op) volwassenonderwijs? Want daar kon ik zelf destijds tegelijkertijd havo Spaans en VWO Duits volgen, lijkt me ideaal voor wat je omschrijft met je zoon. Excuses voor de nieuwsgierigheid en bemoeizucht.
Da’s geen nieuwsgierigheid, dat is belangstelling Jo, en dat is dus juist fijn :). Er is Montessori onderwijs op fietsafstand, hebben we ook over nagedacht (ik ben zelf een montessori/dalton kind geweest). Maar daar moet je juist erg goed zelfstandig voor kunnen werken en hij heeft problemen met planning en structuur *en* met motivatie door de adhd en de asperger. Mijn zus heeft dyscalculie en voor haar was montessori onderwijs funest omdat ze kon negeren wat ze niet graag deed.
Ik heb gedacht over volwassenonderwijs, maar hij is 12 dus dat zou wel een hele grote dispensatie moeten zijn. Is dan speciaal onderwijs niet beter, omdat dat hem in theorie kan leren om zijn zwakke kanten te ontzien en zijn sterke kanten te benutten? VMBO doen en cursussen in de dingen die hem interesseren? We zijn er nog niet uit….
Ongelooflijk frustrerend allemaal. Vooral omdat het lijkt alsof je overal voor moet vechten. Zou leuk zijn als de omgeving ook een keer mee zou werken. Heel veel succes met het maken van een keuze.
Zonet zaten we nog even na te praten over de “Oslo-tragedie” met logerende kleinzoon van 14, die nu naar bed is. Hij had er nog niets van meegekregen, was op zijn laptop met eigen dingen bezig geweest; ja, wel online!
Hij heeft ook een rugzakje omdat er al van alles is fout gegaan. Zeker wel intelligent, maar waarom zijn alle fasen onderwijs na de basisschool in de soep gelopen, maar wat nu?
Ja balen is dat, dat het potentieel zo onbenut blijft. Balen voor het kind, maar ik ben er ook van overtuigd dat het voor de maatschappij niet goed is. Onze zoon gaat nu toch maar naar vmbo, kijken of we hem daar wat rust en succes kunnen bezorgen en of we evt met werk daarnaast (cursussen) zijn geest kunnen blijven uitdagen.
Jeetje, nu ik de blog lees, snap ik wat meer wat je gisteren wilde vertellen op de chat. Wat een verhaal zeg. Schrijnend, zo tussen wal en schip.
Maar goed, dit gelezen hebbende, zegt mijn gevoel op jouw laatste vraag:
Kijken of er buiten de regio misschien nog een plaatsje te vinden is op HAVO niveau bij een andere school voor speciaal onderwijs!
Onze buurjongen met asperger en nog een andere stoornis, die trok het ook niet op regulier onderwijs en is uiteindelijk ook na een gang naar diverse mislukte andere scholen terecht gekomen bij speciaal onderwijs in een plaats 40 km. hier vandaan. En dat is allemaal prima geregeld uiteindelijk. Hij wordt elke dag thuis opgehaald en thuis gebracht met een busje. Uiteindelijk werkt dat geweldig. Hij leert nu in principe onder zijn niveau in de vakken die hij niet leuk vind, maar doet nu wel heel veel met zijn handen en ontwikkeld in de vakken die hij erg leuk vind heel goed. Zo fijn om te zien hoe hij het nu naar zijn zin heeft. Ik hoop dat jullie een dergelijke oplossing ook vinden.
We zijn nu alweer een tijdje verder en ik moet eerlijk zeggen dat de LWOO school voor Matthijs geweldig is geweest. Hij voelt zich zoveel beter en zekerder en sterker, dat weegt tegen alle vertragingen in schoolopleiding op. Hij is intellectueel wel onder zijn niveau bezig en leert ook niet echt hoe je moet buffelen om toch je proefwerk te halen. Maar als mens zit hij zoveel lekkerder in zijn vel en hij is nu ook bezig met japans leren en met leren programmeren en spellen maken – de pure cognitieve vakantie is al een tijdje voorbij. Havo op deze manier was perfect geweest, maar dat was niet mogelijk en ik ben wel heel erg blij met onze keuze voor deze school (ondanks het vmbo niveau)