Niet in de boekenkast

Ik heb me de afgelopen maanden door zulke stapels weglees-fantasy pockets geworsteld dat ik ze niet allemaal ga bespreken. Maar ik heb een paar leuke auteurs gevonden, een paar middelmatige en een paar die ofwel slecht zijn, ofwel niet mijn genre. Allereerst een postje over de stapel die wegmag omdat ik er geen kostbare boekenkastruimte voor ga opofferen (ik ga serieus nadenken over een ebook reader).

Als eerste de ‘in death’ serie van Nora Roberts, schrijvend onder het pseudonym J.D. Robb. Die ben ik gaan lezen omdat ik ooit heb meegediscussieerd op een blog dat ik jarenlang las, in een draadje waarin zij en een aantal andere romanschrijfsters hun genre ‘verdedigden’ (in het buitenland gebruik ik meestal dutchmarbel). De serie is een politieserie in SF setting, dus dat sprak me wel aan. De hoofdpersoon is agente Eve Dallas en in het eerste boek vind ze gelijk de liefde van haar leven, Roarke, die een multimiljonair is met een zakenimperium. Het detectiveverhaal is iedere keer leuk en spannend, Roberts schrijft onderhoudend, maar op een gegeven moment begon de geweldige sex die zij en Roarke ieder hoofdstuk hebben me in de weg te zitten.

Dan komen we op ‘The vampire diaries’ van L.J. Smith. Daar gaan ze een tv-bewerking van maken, dus dat maakte me nieuwsgierig. Eigenlijk is het geen serie maar een quadrologie want hij bestaat uit 4 dunne boekjes en is daarna afgelopen. De boeken zijn best leesbaar en het verhaal best interessant, maar van eeuwigdurende liefde die op de highschool gevonden wordt gaan mijn tenen altijd krullen. De oplossing op het eind vind ik ook wat vergezocht, alleen bedoeld om er een net einde aan te breien volgens mij.

Nalini Singh heeft een serie geschreven over een wereld waarin drie rassen samenleven in een kwetsbare balans. De psy’s hebben de meeste macht. Ze hebben paranormale krachten en een samenleving die alle emoties al vanaf jonge leeftijd uitbant. Een soort Vulcans, maar dan verbonden door een paranormaal netwerk dat ze nodig hebben om in leven te blijven. Dan heb je de ‘changelings’, mensen die in dieren kunnen veranderen, en de gewone mensen. Veel politieke intriges, macht en machtsmisbruik en spannende verhalen – maar ook hier weer zoveel nadruk om de romantische ontwikkelingen dat het me gaat irriteren tijdens het lezen.

The mistborn Trilogy van Brandon Sanderson begint heel leuk. Een wereld waarin sommige mensen als ze sporen van een bepaald metaal binnenkrijgen het met dat metaal geassocieerde psychische talent kunnen gebruiken. Een hele enkele keer zijn er mensen, de ‘mistborn’, die alle talenten kunnen gebruiken. De wereld is er eentje met een totalitair heerser, een onderklasse mensen en een aristocratie, en een gevaarlijke mist waar gevaarlijke wezens in rondspoken. De eerste twee boeken vond ik erg spannend maar in het laatste deel komen we weer op het spirituele vlak terecht en dat verveelt me snel.

Caitlin Kittredge bedacht Nocturne City, een fictieve Amerikaanse stad met magiërs (bloedmagie en witte magie), shapeshifters, weerwolven en andere fantasiefiguren. Het is een iets grimmiger serie en dat bevalt me wel. Luna is een politie-agente die geheim wil houden dat ze ook weerwolf is. Ook al omdat ze een weerwolf zonder roedel is en dat betekent dat je helemaal onderaan de weerwolf ladder staat. Maar er gebeurt van alles in Nocturne City en niet veel goeds, dus Luna moet alles in de strijd gooien om erachter te komen wie de grootste slechterik is en hoe ze kan voorkomen dat hij zijn doel bereikt. Ook lekker leesbare boekjes, maar teveel hapsnapweg om een plaatsje op de plank te verwerven.

In de ‘Undead’ series van Maryjanice Davidson wordt de hoofdrol gespeeld door Betsy de vampier. De serie is humoristisch bedoeld en dat slaat bij mij al bijna nooit aan omdat ik een vreemd gevoel voor humor heb. Daarnaast is het eigenlijk een beetje ‘confessions of a shopaholic’ met vampieren en met dames die vooral bezig zijn met de kleding die op dat moment *in* is en of de aantrekkelijke heer hun Jimmy Choo shoenen wel waardeert heb ik geen geduld. Ook geen blijvertje dus.

Ook in ‘The Watcher’ van Jeanne C. Stein gaat het over vampieren. Hoofdpersoon Anna is een wat opstandige vampier en zit daarom bij de vampierpolitiemacht. In het echte leven was ze een bounty hunter, samen met haar partner Max. Ze werd per ongeluk vampier en wil er eigenlijk niet aan, dus blijft ze met Max op beloningen jagen door criminelen te vangen en probeert ze geheim te houden dat ze vampier is. Dat wordt moeilijker als ze ook in de vampierwereld achter criminelen aan moet gaan, een gewiekste massamoordenaar in dit geval. Het boek is aardig, het gegeven is aardig, het schrijven is aardig, maar de personages kwamen niet tot leven voor me.

Karen MacInerney werpt zich op de weerwolven. Sophie Garou in haar geval, een weerwolf met een heks als moeder en een onbekende Franse weerwolf als vader. Ook zij probeert haar ware aard geheim te houden, wat regelmatig neerkomt op ieder uur je benen scheren en weerwolven die dan met geschoren achterpoten rondloopt. Niet mijn humor, niet mijn boekenkast.