Meten en weten

Op de terugweg van een gezellig feestje besloten onze drie jongens op de achterbank een fantasiespel te gaan spelen. Het was een soort combinatie van Sims en Black & White, waarbij ze begonnen als goden. F. van 6 vertelde meteen dat hij de god van lava wilde zijn, en wilde weten waar de rest een god van was. Toen die zeiden dat ze misschien wel gewoon een almachtige god waren was hij het er niet mee eens, want iedere god moest toch ergens god van zijn. Daarop vertelde M. van 10 hem dat dat niet zo hoefde te zijn, dat er tegenwoordig meer mensen waren die in 1 god voor alles geloofden en dat niemand zeker wist hoe het nu zat met goden en of ze wel of niet bestonden. Vervolgens legde hij uit dat vroeger mensen veel minder goed wisten hoe de dingen zaten en dat ze bijvoorbeeld dachten dat de zon om de aarde draaide maar niet wisten waarom. Omdat ze toch een verklaring nodig hadden vonden ze het fijn om te bedenken dat er een god was die dat had bedacht, of dat er speciale goden waren die zich daarmee bezig hielden.

Daarop gingen ze door met het spel en het verdelen van de goddelijke personages die ze in het spel waren. Er ontspon zich ras een meer praktische discussie over hoe groot de goden dan moesten zijn. Want goden moeten immers reusachtig groot zijn – maar hoe groot was dat dan? D. van 8 wist het wel: minstens twee pettefletten hoog. M. vond 20 redelijker en F. dacht dat ze wel honderd miljoen pettefletten hoog moesten zijn. Dat was te hoog legde M. uit, want een petteflet is ongeveer 10 keer zo hoog als ons huis.

Heerlijk, die achterbank conversaties 😉