I am Legend

Gisteren zijn we naar deze film geweest. Will Smith vind ik een fijne acteur maar ik had geen grote verwachtingen over de film omdat de meningen die ik erover hoor/lees erg gemengd zijn.

Het is de derde verfilming van het boek en ik weet nog dat ik de vorige verfilming op de middelbare school heb gezien. Ik vond hem verschrikkelijk eng en durfde eigenlijk niet goed in het donker naar huis te fietsen weet ik nog. De eerste helft vond ik van deze film ook wel wat angstig maar de tweede helft vond ik minder eng. More action, less suspense.

Er is een geneesmiddel voor kanker gevonden; een genetisch gemanipuleerd mazelenvirus dat in de testen alle kankerslachtoffers volledig heeft genezen. Maar na een tijd blijkt het virus heel snel te muteren in een variant die alle mensen verandert in superagressieve en instinctgedreven vampierachtigen. Dokter Robert Neville is de enige nog levende immune persoon in New York en probeert een geneesmiddel tegen de plaag te vinden.

De film vond ik leuk, maar niet meer dan dat. Wat hij vooral bij me opriep was een urgent gevoel dat ik nu de vorige versie nog eens moest gaan bekijken om te zien of die nog net zo beklemmend en eng was als ik me denk te herinneren, want voor mijn gevoel was deze film een beetje een slap aftreksel.