What about Bob – Dresden files (S1e10)

Harry heeft duidelijk geen moeite allerlei knappe dame’s in zijn bed te krijgen, maar zijn laatste liefje gaat ervan door met Bob’s schedel – en dus met Bob.

Ze blijkt te zijn omgekocht door Harry’s oom Justin, of liever gezegd de ‘kopie’ die veiligheidshalve van de oom gemaakt is. Die maakt Bob weer levend zodat Bob Harry’s levenskracht over kan brengen naar het dode lichaam van de oom, die dan uit de dood kan herrijzen. Om dat dode lichaam toegankelijk te maken heeft een anoniem telefoontje ervoor gezorgd dat het opgegraven wordt door de politie voor een nieuwe autopsie. Daarbij blijkt het hart vernietigd te zijn door een externe kracht en Harry wordt Murphy’s nieuwste verdachte in deze oude moordzaak.

Ondertussen zien we via flashbacks hoe dat destijds is gegaan. Oom Justin heeft met voodoo Harry’s vader gedood en vijf jaar geleden kwam Harry daar achter. In het daaropvolgende gevecht doodt hij uiteindelijk (meer per ongeluk) de boze oom op dezelfde manier.

Gelukkig blijkt Bob uiteindelijk trouwer aan Harry dan aan oom Justin en als het goed is is oom Justin nu echt en blijvend dood, omdat nu ook zijn oorspronkelijke lichaam is vernietigd. Murphy kan voor zichzelf de gedachte aan magie en wat dat met zich meebrengt niet aan, Harry heeft Murphy nodig om goed te doen in de wereld en aan het eind van de aflevering sluiten ze een hele wankele overeenkomst om elkaar zolang het kan te blijven helpen.

Het verhaal rondom Bob vond ik wel heel spannend. De dood van de oom, en de gebeurtenissen om de dood van Harry’s vader, zijn heel anders dan in de boeken en eerlijk gezegd vind ik de boeken leuker en fantasierijker. Ook de complexe verstandhouding met Murpy is in de boeken beter uitgewerkt en de hier geopperde noodzaak voor Harry om via Murphy goed te doen creëert een afhankelijkheid die vreemd aandoet. Door het spannende opstandings/ontvoerings-verhaal werd het toch nog een redelijk leuke aflevering om te kijken, maar toch wordt de serie er iets minder goed door. Jammer, maar voorlopig blijf ik toch nog wel kijken.